We openen gemiddeld zeven verpakkingen per dag, waaronder een groot deel voedselverpakkingen. In totaal een flinke berg plastic. Maar onze tomaten, appels en koekjes zitten steeds vaker in een kartonnen verpakking. Om de transitie van plastic naar papier een duw in de rug te geven, onderzocht TU/e-scheikundige Sterre Bakker hoe je voedselverpakkingen kunt verduurzamen door ze met coatings geschikter te maken.
Zo’n twintig procent van ons afval bestaat uit verpakkingen. Toch is het verpakken van voedsel niet alleen maar slecht. Een goede verpakking beschermt het product tijdens het transport waardoor er minder voedsel weggegooid hoeft te worden. Verder houdt een voedselverpakking vocht, bacteriën en schimmels buiten. Daardoor blijft ons eten langer houdbaar, wat ook voor minder voedselverspilling zorgt. Een roerbakmix of pakje gehakt dat in de koelkast een week houdbaar blijft – het zou niet kunnen zonder verpakking. Om het plastic verpakkingsafval te verminderen, worden steeds meer alternatieven ingezet. Het gebruik van papier en karton als verpakkingsmateriaal is de laatste jaren aan een opmars bezig om voedselverpakkingen te verduurzamen.
Toch is de overstap van plastic naar papier nog niet zo eenvoudig, legt TU/e-onderzoeker Sterre Bakker uit. “Plastic heeft een aantal erg praktische eigenschappen. Je kunt er luchtdicht mee verpakken en het vormt een uitstekende barrière tegen water en vet. Verder is het sterk en tegelijkertijd licht – efficiënt voor de transportsector. Het is een hele zoektocht voordat er een geschikt alternatief is dat aan al deze eisen voldoet en grootschalig ingezet kan worden.” En die zoektocht ondernam Sterre tijdens haar promotietraject hoe karton ingezet kan worden om voedselverpakkingen te verduurzamen. (…)
Duurzame coating
Sterre Bakker ging op zoek naar een enkele coating die zowel water, zuurstof als vetten tegenhoudt. Daarvoor onderzocht ze een innovatieve coating op waterbasis, met als speciale toevoeging een wateroplosbare kunsthars om polymere deeltjes te stabiliseren. Deze resin maakt de overgang van wateroplosbaar naar een barrière om water tegen te houden mogelijk. “Tijdens het drogen van de coating verdampt niet alleen het water, maar ook een base. Daardoor ondergaat de resin een chemische reactie en is de coating daarna niet meer wateroplosbaar.”
