‘De eerste automatisering die ik meemaakte was dat typemachines geheugen kregen’
Bram ter Beek, directeur van het KVGO en bestuurslid van het Informatiecentrum Papier & Karton (IPK) is al 40 jaar werkzaam in de sector. Momenteel werkt hij toe naar zijn pensioen en daarom staat 2023 in het teken van overdragen. Tijdens de laatste bestuursvergadering van dit jaar, ging Bram al met ‘IPK-pensioen’ en gaf hij het stokje door als bestuurslid bij het IPK. We vroegen Bram naar de afgelopen 40 jaar en wat de toekomst voor hem in petto heeft.
Je hebt HTS elektrotechniek gestudeerd, hoe ben je dan toch in de sector terechtgekomen?
Direct na mijn studie startte ik als schoonmaker bij grafische bedrijven. Een leuke eerste kennismaking en écht leerzaam kijkje in de keuken van de grafimedia. Toch zocht ik het daarna in de technische hoek en ging ik als vertegenwoordiger bouwmaterialen aan de slag. Van daaruit rolde ik het uitzendwezen in waar ik doorgroeide tot rayonmanager. Met de kennis van personeelswerk op zak startte ik als hoofd personeelszaken bij een bedrijf dat microfilms maakte. Dit werd vroeger bijvoorbeeld ingezet bij bibliotheken ten behoeve van de uitleenadministratie. Ik stond inmiddels met één been in de grafische sector en vanuit dit netwerk werd ik directeur grafisch bedrijf bij het Nederlands Dagblad in Barneveld. Hierna startte ik mijn carrière bij het KVGO.
Vertel eens meer over jouw carrière bij het KVGO
Ik startte in 1993 als secretaris van de vereniging van kleinere grafische ondernemingen, VKGO, een subvereniging van het KVGO. Vanaf 2000 bekleedde ik binnen het KVGO allerlei managementfuncties. Het KVGO bestond destijds uit maar liefst 120 medewerkers. Ingegeven door allerlei ontwikkelingen vonden reorganisaties plaats dat uiteindelijk heeft geleid tot het huidige team van dertien medewerkers. Ik werd plaatsvervangend directeur en ik mag mijn loopbaan afsluiten als directeur; een positie die ik dan 2,5 jaar heb bekleed.
Welke ingrijpende veranderingen heb je meegemaakt en hoe ging je daarmee om?
Digitalisering deed zijn intrede. Dit en andere externe invloeden waren al merkbaar toen ik nog bij het Nederlands Dagblad werkte. Van zetwerk naar DTP. Van hoogdruk naar offset. Mee-veranderen inspelen op de techniek van dat moment is belangrijk. Daar kwamen mijn technische roots toch van pas. Ik volgde technische ontwikkelingen met aandacht en interesse om het te kunnen integreren in de bedrijfsvoering. Zo maakte ik bij het dagbladbedrijf de eerste stappen richting automatisering mee. Eerst kregen de typemachines geheugen en daarna volgden de eerste computer: Sinclair spectrum 48k.
Je was al vroeg bij het Informatiecentrum Papier & Karton betrokken, waarom ligt je hart ook hier?
Ik ben echt een voorvechter van ons ambacht. Grafisch papier, en daarmee de grafische sector, is een belangrijk onderdeel in de papierketen. Daarom ben ik sinds 2010 bestuurslid en later vice-voorzitter van het IPK, maar de samenwerking gaat verder terug omdat ik al enige tijd daarvoor deelnam in PR commissie van het IPK. Er zijn verschillende thema’s die de hele keten aangaan, zoals hoe de ‘buitenwereld’ aankijkt tegen onze producten en hoe wij die verwerken. Het goede verhaal vertellen en de juiste feiten delen, daar hebben we allemaal belang bij. Een voorbeeld: destijds kregen we vanuit het ministerie de afvalstoffenbrief, waarin ze papier tot afval verklaarden. Als keten verenigden we ons om te lobbyen. Want papier is geen afval. Inmiddels weten we dat het wel 25 keer gerecycled wordt en dat maar liefst 87% van het in Nederland gemaakte nieuw papier en karton bestaat uit gerecycled oud papier en -karton. Dat kun en mag je dus geen afval noemen. Sterker nog: print heeft vele voordelen. Om er slechts twee te noemen: het heeft attentiewaarde en lezen van print beklijft beter. Zo lang ik al bij het KVGO werk, roep ik dat drukwerk onderdeel is van de totale mix. Het is een én-én verhaal. Print en digitaal gaan daarbij hand in hand. Die kennis over papier en karton verspreiden, doe je als keten met elkaar en het liefst al van jongs af aan. Daarom ben ik ook zo blij met het lespakket van papier en karton, waarin we al op basisscholen de bewustwording over recyclen, productie en gebruik van papier en karton in leuke video’s, folders en posters proberen bij te brengen.
Welke kansen zie je nog en wat wens je de keten toe voor de toekomst?
Ik wens het IPK ook na mijn IPK-pensioen toe dat er voldoende middelen blijven om te blijven doen wat we doen. Dat we het centrum kunnen zijn dat informatie biedt aan de lidorganisatie van de partners, aan het bedrijfsleven, aan particulieren en kinderen. Informeren en bewustwording creëren dat papier en karton duurzaam zijn en dat het past binnen people, planet en profit. Zeker dat laatste gun ik onze KVGO-leden toe; ze hebben in korte tijd de nodige uitdagingen het hoofd moeten bieden. Kansen zie ik voor de écht grotere bedrijven en niche-bedrijven. Op prijs concurreren is bijna niet te doen. Dus zal je moeten kijken naar de toegevoegde waarde die je te bieden hebt waarvoor klanten bereid zijn te betalen.
En hoe ziet het leven na het KVGO en het IPK eruit voor jou?
Volgend jaar 7 december ben ik 66 jaar en 9 maanden en gaat officieel mijn AOW in; een jaar na mijn IPK-pensioen. Dan ga ik beginnen met de schakelaar uitzetten. Ik heb altijd hard gewerkt en dat uitzetten zal best even wennen zijn. Ik kijk ernaar uit meer quality time te besteden aan mijn gezin. Ik heb zes zonen en vier schoondochters en zeven kleinkinderen. Het lijk me heerlijk om eens bij de sport van een van mijn kleinkinderen te kijken. En daarnaast ga ik mijn hobby van vroeger oppakken: gitaar spelen. Met mijn stramme vingers zal het even wennen zijn de gitaar met maar liefst 12 snaren weer te kunnen bespelen. Dan is er ook nog de camper. Die hebben wij al weer eventjes en zodra ook mijn vrouw met pensioen is, zullen we vaker daarmee op pad gaan in binnen- en buitenland, zoals Scandinavië, Noorwegen, Schotland en binnenlanden van Spanje
Wat denk je: ga je het missen allemaal?
Ik ga zeker de collega’s, vele zakelijke contacten en de reuring missen. Net als het verantwoordelijk zijn voor het totale reilen en zeilen. Ik heb altijd een brede span of control gehad; dat is weg als ik met pensioen ben. Maar ontwikkelingen en nieuws over de keten blijf ik zeker volgen. Als ik een melding krijg dat vanwege het milieu alleen nog digitaal wordt gecommuniceerd, dan denk ik niet dat ik het kan laten om te vertellen dat dat onzin is en wat dan wél de duurzame aspecten en de effectiviteit van papier en karton zijn.
Impressie afscheid Bram ter Beek i.v.m. IPK-pensioen:
De sector neemt afscheid van Bram ter Beek
Donderdag 8 december ging het ‘ipk-pensioen’ in en nam het IPK-bestuur afscheid van Bram ter Beek. Voorafgaand is een aantal mensen gevraagd naar hun herinneringen aan Bram als bestuurslid bij het IPK. Voorzitter Henk van Houtum: “Bram, je was een geweldige aanwinst voor het IPK-bestuur en het is jammer om je te zien vertrekken. Je was altijd de meest overtuigde supporter van IPK. Je hebt ook een belangrijke leidende rol gehad bij het proces tegen de Ja-ja-sticker; de invoering hiervan is helaas wel doorgegaan, maar wel behoorlijk vertraagd door jouw inzet.”
Peter Stadhouders, directeur Mediafederatie: “Bram, je bent een fijne collega is om mee te werken. Nuchter met een no-nonsense instelling. Je houdt van praktische oplossingen. Jij beseft heel goed dat je als directeur van een brancheorganisatie vooral dienend bezig bent en niet een groot eigen ego tentoon moet spreiden. Daarnaast is je dossierkennis groot en weet je goed te opereren in een toch altijd politiek getint krachtenveld zowel binnen de organisatie als daarbuiten.”
Peter van Ostaijen, directeur CBA: “Bram, jij bent een ras-optimist en blijft onder alle omstandigheden positief. Altijd blijven proberen de zaak te redden, er iets van te maken en voor de grafische sector op de bres gaan. Dat heb je laten zien toen het om het blokkeren van de Ja-ja-sticker ging. Een verdomd lastig dossier waarvoor het uitermate moeilijk was medestanders te vinden. Eindeloos de regionale en lokale politiek benaderen en een juridische procedure voeren. Niets was jou te veel om de schade van deze Ja-ja-sticker voor je leden te beperken. Dat positivisme combineer je met deskundigheid. En juist daardoor heb je veel kunnen betekenen voor de grafische en de papier- en kartonsector. Bram daarvoor zeer veel dank, ook vanuit de Benelux golfkartonindustrie!“
Maroesja Kuut, operationeel manager IPK: “Ik heb heel prettig samengewerkt met je, Bram. Jouw pragmatische aanpak en het meekijken en meedenken vanaf de grote lijnen creëerde een omgeving voor mij waarin ik veel ruimte kreeg om zelf mijn weg binnen het IPK te vinden. Dank daarvoor en nog veel succes met jouw afronding het komende jaar binnen het KVGO.”
